Τσίου .....

.....να δεις που θα το κάνουν ... τελικά ...   τσίου !!!!

Δάσος... σόδας ???

.....σε ένα δάσος που κάποιοι επέλεξαν να εξαφανίσουν, και στην θέση του να φτιάξουν... ένα είδος..... σόδας, αλλάζοντας τα στοιχεία του, εμείς τι μπορούμε να κάνουμε? (ρώτησε η κουκουβάγια την παρέα)

-Μα.... μπορεί να γίνει αυτό?  (αναρωτήθηκε το καναρίνι)

-Αν μπορεί λέει???  (είπε ο karaflokotsifas)

-Μα....πως? Πως μπορεί να γίνει? (ξαναρώτησε το καναρινάκι)

-Να.... αλλάζεις την σειρά των στοιχείων. Μετά λες σε όλους τους τόνους οτι τα στοιχεία κάνουν την ίδια δουλειά ανεξαρτήτου θέσης, σειράς δηλαδή...και να το!!!  Έγινε!!!

-Εγώ δεν κατάλαβα τίποτα (είπε ο παπαγάλος)  Πως αλλάζει κάτι που έχει τα ίδια στοιχεία? Πως αλλάζει το δάσος??? Πως γίνετε ενα είδος.... σόδας? 

-Εεε!!!!  Το βρήκα!!!! (φώναξε το σκυλάκι) Βάζεις τα στοιχεία...τα γράμματα δηλαδή, σε άλλη θέση! Αναγραμματισμός λέγετε αν δεν κάνω λάθος. Δάσος - σόδας !!!

-Ποια είναι η σωστή απάντηση λοιπόν στη ερώτηση που σας έκανα? (είπε η κουκουβάγια)

-Να βάλουμε τα στοιχεία στην σωστή σειρά  (είπε η τσουκνίδα)

-Δηλαδή? (ρώτησε ο παπαγάλος που δεν είχε καταλάβει τίποτα) 

-Να... πρώτα το Δ μετά το Α μετά το Σ το Ο και τέλος το Σ. (είπε με καμάρι η τσουκνίδα)

-Karaflokotsifa εσύ τι λες? (ρώτησε η κουκουβάγια τον κότσυφα)

-Ε??? Εύγε στην τσουκνίδα!!!! (είπε το κοτσύφι κάνοντας την τρελοπαρέα να σκάσει απο τα γέλια)

-Εύγε σε όλους!!! (είπε η κουκουβάγια χαμογελώντας)

-Ε!!! Τότε.... τσίου!!!!

Πραγματικότητα...

.....Αν και μπερδεύτηκα λιγάκι (οφείλω να ομολογήσω), όμως περισσότερο διαισθάνθηκα παρά κατάλαβα ότι στην απουσία του το κοτσυφάκι έκανε κάτι ουσιαστικό χωρίς να εγκαταλείψει την πραγματικότητα. (είπε η Άστρια για ανάψει την κουβέντα )

-Ας ορίσουμε πρώτα την έννοια που θα δώσουμε στην λέξη πραγματικότητα (είπε η κουκουβάγια) τι λες εσύ karaflokotsifa?

-Θα μπορούσα να πω ότι είναι μια ιδέα, που παίρνει μάζα,μορφή!!! (είπε το κοτσύφι ορθά κοφτά)

-Ναι...άλλα η αξία που θα έχει αυτή η πραγματικότητα, όπως την περιγράφεις, θα είναι μικρή...τόση όση θα είναι και η προσοχή που θα μπορούσε να αποσπάσει και μια πέτρα, κατά κάποιο τρόπο. Αν υποθέσουμε πως μια ιδέα που παίρνει μορφή είναι ο ορισμός της λέξης πραγματικότητα (είπε η κουκουβάγια)

-Το λεξικό στην λέξη πραγματικότητα λέει:

Πραγματικότητα είναι η κατάσταση των πραγμάτων, όπως αυτά συμβαίνουν και όχι όπως θα μπορούσαν να συμβαίνουν . Στην πιο διευρυμένη του έννοια ο όρος πραγματικότητα περιλαμβάνει όλα όσα υπάρχουν είτε αυτά είναι παρατηρήσιμα είτε όχι.

Η σύγχρονη Ευρωπαϊκή Φιλοσοφία χρησιμοποιεί 4 έννοιες ώστε να ξεχωρίζει τι αποτελεί μέρος της πραγματικότητας, δηλαδή τι αποτελεί πραγματικό φαινόμενο.

Αυτές είναι οι εξής: Φαινομενική πραγματικότητα, αλήθεια , γεγονός και αξίωμα (είπε η τσουκνίδα καμαρώνοντας για τις γνώσεις της)

-Ωραία....(είπε το κοτσύφι παίρνοντας βαθειά ανάσα και συνέχισε)....Τι θα λέγατε αν πω ότι : πραγματικότητα είναι μια ιδέα, που παίρνει ενέργεια  από  μια αιτία και αποκτά  μάζα ???

Όση περισσότερη ενέργεια τόσο μεγαλύτερη μάζα....ωστόσο αυτή η πραγματικότητα που είναι η πιο ύπουλη, είναι η : Φαινομενική πραγματικότητα που αναφέρετε στην αντίληψη του κόσμου από ένα και μόνο άτομο. Η φόρμα αυτή της πραγματικότητας βασίζεται καθαρά στην προσωπική αντίληψη του ατόμου από πολύ απλά πράγματα, όπως σχήματα, χρώματα κτλ. μέχρι σύνθετες έννοιες. Οι φαινομενολογικές πραγματικότητες πολλών ανθρώπων μπορούν να μοιάζουν ή να συμπίπτουν ή να είναι εντελώς διαφορετικές. Παράδειγμα: Η εντύπωση ότι η Γη είναι επίπεδη.

-Σε βρίσκω διαβασμένο karaflokotsifa (είπε η τσουκνίδα γελώντας)

-Έτσι,  για να έχουμε μια πραγματικότητα θέλουμε....μια ιδέα που θα συλλάβει ένας ή μια και αυτή η ιδέα θα πάρει  μάζα (υπόσταση) στον χωροχρόνο από μια αιτία και τότε θα μπορεί να γίνει αντιληπτή από τους άλλους. (είπε το κοτσύφι)

-Και αν δεν είναι φαινομενική πραγματικότητα, τότε η αξία της είναι αληθινή και έχουμε την πραγματικότητα που θέλουμε (είπε ο παπαγάλος)

-Άρα υπάρχουν πολλές πραγματικότητες, για κάθε πλάσμα ατομικές και ομαδικές...φαινομενικές και αληθινές... και εδώ φτάνουμε και σε αυτό που είπε η κουκουβάγια πριν (είπε το κοτσύφι)

-Τι είπα κότσυφα? (ρώτησε η κουκουβάγια)

-Είπες:  αν λέγαμε πως  φαινομενικά αυτή η πραγματικότητα σταμάτησε για αυτά τα πλάσματα να υπάρχει...

-Α ναι....και? (ρώτησε η κουκουβάγια τον κότσυφα)

-Τότε,είναι σωστό αυτό που είπα πριν, πως  δεν νομίζω ότι παύει να υπάρχει η πραγματικότητα κάποιου, αν αυτός σταματήσει να είναι αιτία σταματώντας την δράση του...κι αυτό γιατί  η πραγματικότητα αυτή μπορεί να είναι υπαρκτή από άλλους και να παίρνει από αυτούς μάζα-υπόσταση  και ενέργεια.

-Ωραίααααα.....ας μην το τραβήξουμε άλλο ... (είπε η τσουκνίδα) ας συνεχίσουμε την ιστορία μας επιτέλους...

-Ναι ναι!!! (φώναξαν όλοι μαζί)

-Ε  τότε τσίου!!!!!

Μια φορά κι έναν καιρό.....

.....ήταν ένα πουλί.....ένα μυστήριο πουλί....που είχε βρει τον δρόμο του...τον σκοπό της ζωής του, που θα έλεγαν και οι διανοούμενοι, ωστόσο...την  στιγμή  που ήταν έτοιμο να φτάσει εκεί που ήθελε....τα άφησε όλα και έκανε πίσω...χτύπησε με δύναμη τα φτερά του και φράάάαααααπ!!!!! Χάθηκε όπως εμφανίστηκε από το πουθενά ...έτσι ξαφνικά...
-Μάααα....γιατί να κάνει πίσω???  (ρώτησε η τσουκνίδα) Γιατί κάποιος που κάνει τόσο κόπο να αποκτήσει κάτι, και μετά να δώσει μια και να τα σκορπίσει όλα???
-Ίσως να μην ήταν τελικά αυτό που ήθελε.... (είπε ο παπαγάλος)
-Η μπορεί να βαρέθηκε...ή να του συνέβη κάτι τρομερό... (είπε η παπαγαλίνα κοιτώντας την κουκουβάγια με αγωνία)....

-Λέτε να πέθανε??? (ψιθύρισε η τσουκνίδα με κομμένη την ανάσα )
-Αφήστε την κουκουβάγια να μας πει την συνέχεια (είπε με τόνο που δεν σήκωνε αντιρρήσεις το Δυοσμαράκι )
-Πολλές φορές, (συνέχισε η κουκουβάγια) κάποια πλάσματα, αφήνουν μια πραγματικότητα που φαίνεται να είναι ιδανική, γιατί πρέπει να γεμίσουν την δεξαμενή της γνώσης, ή της  ουσίας αν θέλετε. Και ενώ πριν είχαν αρκετή δράση σ΄αυτή την πραγματικότητα που ζούσαν...κάποια στιγμή σταμάτησαν αυτή την δράση και η πραγματικότητα αυτή χωρίς άλλη δράση από μέρους τους σταμάτησε να υπάρχει, κατά κάποιο τρόπο.
Η καλύτερα θα ήταν αν λέγαμε πως: φαινομενικά αυτή η πραγματικότητα σταμάτησε για αυτά τα πλάσματα να υπάρχει.
-Μα...γιατί προσέθεσες την λέξη φαινομενικά? (αναρωτήθηκε η τσουκνίδα) Αφού η δράση κάποιου σταματά, η πραγματικότητά του...δεν υπάρχει!
-Να δεις που δεν θα την τελειώσουμε την ιστορία (είπε ο παπαγάλος)
-Γιατί το είπες αυτό? (τον ρώτησε η κουκουβάγια)
-Γιατί κάτι μου λέει ότι τώρα θα αρχίσεις τις ερωτήσεις, το έχω ξαναδεί αυτό (είπε ο παπαγάλος γέρνοντας το κεφάλι του δεξιά την στιγμή που η παρέα ξεσπούσε σε δυνατά γέλια)
-Μα οι ερωτήσεις δεν είναι αυτές που κάνουν την κάθε ιστορία να ξεδιπλώνεται καλύτερα? (ρώτησε η παπαγαλίνα )
-Όχι στις δικές μου ιστορίες... (είπε η τσουκνίδα) μόνο στις κουκουβάγιας τις ιστορίες και του karaflokotsifa συμβαίνει αυτό (συνέχισε, για να ξανά αρχίσει το γέλιο από όλη την παρέα)
-Ωραίαααα....(είπε η κουκουβάγια) Λοιπόν για το χατίρι της παρέας,  ας κάνω την εξής ερώτηση: από την στιγμή που κάποιο πλάσμα σταματήσει να είναι αιτία...σταματώντας την δράση του, η πραγματικότητα που είχε δημιουργήσει  πριν,  παύει να υπάρχει, ή μήπως όχι?
-Αυτή η ερώτηση μου μοιάζει με παγίδα (είπε η τσουκνίδα χαμογελώντας)
-Δεν βιάζομαι καθόλου (είπε η κουκουβάγια με ηρεμία και μια γλυκύτητα στην φωνή της) μπορώ να περιμένω για όσο θέλετε.
-Τώρα ήρθατε στα λόγια μου (είπε ο παπαγάλος με νάζι και το γέλιο του διατάραξε την ησυχία  του δάσους)

-Όχι δεν νομίζω πως παύει να υπάρχει η πραγματικότητα κάποιου, αν αυτός σταματήσει να είναι αιτία σταματώντας την δράση του. (είπε ο karaflokotsifas ) Και όχι μόνο δεν παύει να υπάρχει η πραγματικότητα, άλλα ακόμα και χωρίς να δρα σ αυτήν ο ίδιος, μπορεί  να γίνεται αιτία και να  παράγει αποτέλεσμα, ακόμη και εν τη απουσία του.....Ίσως όχι με την ίδια συχνότητα που υπήρχε πριν, όταν αυτός ήταν παρών....αν και αυτό δεν είναι κανόνας και κάποιες φορές η αποτελεσματικότητα κάποιου, μπορεί να είναι μεγαλύτερη, όχι ενώ είναι παρών, άλλα ενώ αυτός απουσιάζει.
-Επιτέλους ακούσαμε την φωνή σου karaflokotsifa (είπε η κουκουβάγια για να ξεσπάσει από όλους και πάλι ένα δυνατό γέλιο)
-Γιατί γελάτε ρε παιδιά??? (ρώτησε τάχα με θλιμμένο ύφος το κοτσύφι) Νομίζετε πως είναι λάθος άποψη αυτή που σας είπα? (ξαναρώτησε ο κότσυφας κοιτώντας αυτή τη φορά την κουκουβάγια)
-Ας ρωτήσουμε τα παιδιά karaflokotsifa ....ίσως τελικά αυτή η ιστορία να αργήσει λίγο παραπάνω αλλά  θα τελειώσει παπαγαλάκο μου (είπε η κουκουβάγια για να πέσει το γέλιο της αρκούδας και πάλι απ'ολους)

-Ε τότε....τσίου.........!!!!!!!!!!