Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Παγκοσμιοποίηση...

.....ετσι άκουσα να λένε οι άνθρωποι....ναι... αυτή ειναι η λέξη παγκοσμιοποίηση (είπε ο παπαγάλος στην παρέα) άλλα δεν κατάλαβα τι σημαίνει αυτή η λέξη.
-Εμένα μου ακούγετε σαν κάτι καλό (είπε η τσουκνίδα) σαν να λέμε...όλος ο πλανήτης μια παρέα!!!
-Δεν νομίζω πως αυτό θέλουν αυτοί που το έλεγαν (είπε ο καλός λύκος) εδώ μου βρομάει πονηριά!!!
-Συμφωνώ κι εγώ με τον λύκο (είπε ο karaflokotsifas) καλό θα ήταν να γίνει όλος ο πλανήτης μια παρέα....αλλά....
-Τι νομίζεις πως εννοούσαν αυτοί οι άνθρωποι  karaflokotsifa? (ρώτησε η κουκουβάγια το κοτσύφι)
-Μια παρέα να βάλει στο χέρι όλο τον πλανήτη...
-Και γιατί να ξεκινήσουν με τον Έλληνα? (ξαναρώτησε η κουκουβάγια)
-Γιατί αν περάσουν αυτό που θέλουν στους Έλληνες τότε θα περάσει παντού...δεν την ξαναπατάνε άλλη φορά.
-Γιατί? πότε την πάτησαν? ποιοι? (ρώτησε ο καλός λύκος)
-Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο...οι Γερμανοί...και από τότε τους έγινε μάθημα το πάθημα...

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Απεχθές?


....απεχθές η από προχθές δεν ξέρω...άλλα όταν επικρατεί τέτοια πρωτόγνωρη....ησυχία στο δάσος....τότε καλό  ειναι να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά  (είπε ο παπαγάλος με κάποια υπερβολή καχυποψίας) εχω ακούσει πως η καταστροφή έπεται της γαλήνης.
 -Τι καταστροφή και κουραφέξαλα μας τσαμπουνάς τώρα?....(ψέλλισε η τσουκνίδα) έχουμε επιζήσει σε όλες τις συνθήκες...σχεδόν...δεν νομίζω να υπάρχει κάτι που να μας ξαφνιαζει πια (συμπλήρωσε στην συνέχεια)
-Ναι ναι!!!!!!! (βιάστηκε να συμφωνήσει η παπαγαλίνα, ξαφνιάζοντας τον παπαγάλο για άλλη μια φορά)
-Δηλαδή θες να πιστέψω πως το dyosmaraki  έχει δει πάρα πολλές φορές αυτό το όνειρο που μας έλεγε το πρωι? (ρώτησε ο παπαγάλος)
-Δεν νομίζω να ήταν όνειρο όλο αυτό....(είπε ο karaflokotsifas) είναι μια πραγματικότητα....μια σκληρή πραγματικότιτα      
-Ίσως αυτό που λείπει είναι να βάλουμε λίγο χρώμα στην καθημερινότητά μας (είπε η )
-Έχει ασχοληθεί κανείς με αυτά που λέγαμε χτες? γιατί βλέπω μια διάθεση για να ξεφύγετε φίλοι μου (είπε η κουκουβάγια)    
-Δεν έχεις δίκιο (είπε ο karaflokotsifas στην κουκουβάγια) μέσα στο θέμα είμαστε...όλα αυτά ειναι μέσα στο θέμα μας...κατα κάποιο όλα είναι μέσα.....
 
(το σκίτσο ειναι απο το getSkitso.php  boss.com.cy)
 




Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Αληθεια....

....τι είναι αυτό που μας κάνει να βλέπουμε τα πράγματα έτσι και όχι αλλιώς? καλά η άσχημα? εύκολα η δύσκολα?..........
Τι είναι αυτό που μας κάνει άλλοτε ευάλωτους και άλλοτε άτρωτους? ωραίους η άσχημους? καλούς η κακούς?
Τι είναι αυτό που μας λέει....μείνε η φύγε? Μπορείς καν το, ή άσε καλύτερα, που να τρέχεις τώρα?
Γιατί χάνουμε τον δρόμο μας....και πότε τον βρίσκουμε?
Πότε βολευόμαστε σε μια κατάσταση? και γιατί?
Γιατί δεν αλλάζουμε αυτά που δεν μας αρέσουν ενώ το θέλουμε?  ή πότε κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε προς το καλύτερο και πότε προς το χειρότερο?
Γιατί δεν αγαπάμε πάντα όσο θέλουμε να μας αγαπήσουν?
Γιατί κάνουμε τα εύκολα δύσκολα?
-ΕΕΕ!!!  Ακόμα δεν ήρθαμε και  πρέπει να απαντήσουμε ετσι απλά, σε όλες αυτές τις ερωτήσεις, που καποιοι δεν θα τις απαντήσουν ούτε σε δέκα ζωές? (ρώτησε την κουκουβάγια ο κότσυφας ψάχνοντας συμπαράσταση από την παρέα του δάσους )
-Μπορείς αν θες να μου πεις την άποψή σου για ότι νομίζεις  karaflokotsifa είπε η κουκουβάγια)
-Μόνο εγώ?
-Όποιος νομίζει ότι έχει να πει κάτι....θα έχει την προσοχή όλων (είπε η κουκουβάγια )
-Παιδιά δεν μιλάει κανείς? (ρώτησε ο κότσυφας την παρέα του δάσους)
-Δεν θέλω να πούμε τιποτα τώρα (είπε η κουκουβάγια) σκεφτείτε και τα λέμε στην επόμενη μας συνάντηση....τώρα πες τε μου πως τα περάσατε όλο αυτό τον καιρό (είπε η κουκουβάγια στην  παρέα)
-Ε....τότε τσίου !!!!!!!

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

καλοκαίρι....ε και?

...αν και λίγο....καθυστερημένα... εύχομαι σε όλο το δάσος....σε όλο το κόσμο καλύτερα....να περνάει όπως θέλει ο καθένας (αν αυτό δεν ειναι ενάντια σε κάποιον άλλο ετσι?) και να ζει με γέλιο χαρά.......και δροσιά να πω?
Ναι!!! δροσιά θα πω.....α!!!....και τι άλλο????? 
καλό καλοκαίρι !!!
-Δηλαδή....τον χειμώνα θα είσαι εδώ??? (ρώτησε η κουκουβάγια με...ύφος...κου-κου-βα)
-Ποιόν χειμώνα καλή μου??? Το φθινόπωρο, για να μην πω τέλος Αυγούστου θα κελαηδάω στο δάσος
-Αν το λες εσύ...ετσι θα ναι... (είπε τότε η τσουκνίδα πνίγοντας το γέλιο της)
-Εεεε ναι.....και όπως είπαμε ετσι?  Τσίου και πάλι τσίου!!!

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Στο τελος....


.....η ικανοποίηση που νοιώθει κανείς μετά από μια επιτυχημένη περιπέτεια...είναι μεγαλύτερη  όταν η στιγμή της ανάπαυσης είναι  το ηλιοβασίλεμα.... 
-Τελικά ο λύκος ο καλός τι έγινε? έφυγε έτσι απλά??? (ρώτησε ο παπαγάλος τον karaflokotsifa)
-Από εκεί και πέρα...ναι!! Απλά έφυγε! Άλλα όχι μόνος του. Εγώ κέρδισα ένα φίλο και αυτός άλλο ένα...και τι φίλο ε???
(είπε ο κότσυφας και έπεσε πολύ γέλιο στην παρέα.....τόσο πολύ, που ξύπνησε ο λύκος πριν την ώρα του)
-Δεν κάνετε ποτέ λίγη ησυχία εδώ??? (είπε ο λύκος τάχα θυμωμένος!!!)  
-Αυτό είναι κάτι που θα το συνηθίσεις εύκολα....η δύσκολα (είπε ο karaflokotsifas  και το γέλιο έπεσε σύννεφο) 
-Νομιζω πως θα συνηθίσω εύκολα εδώ (είπε ο λύκος ο καλός) είναι τέλεια.

-Ε!!! τότε....τσίου!!!!!!!!!!!

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Ο λύκος...ο καλός

Πολλές φορές σχεδιάζουμε κάτι εμείς, μα τελικά, άλλα συμβαίνουν....Έψαχνα να βρω τον λύκο σαν τρελός, γεμάτος θυμό, άλλα και ερωτήσεις ,ωστόσο άργησα. Όταν τον είδα δεμένο στον πάσσαλο, κατάλαβα  πως κάποιος άλλος τον είχε πιάσει....κάποιος που δεν ήθελε το αίμα του στα χέρια του....άλλα δεν τον ήθελε και μέσα στα πόδια του.
Τα συναισθήματά μου άλλαξαν με μιας...τώρα δεν είχα καθόλου θυμό για τον λύκο....τώρα ένοιωθα θλίψη με το θέαμα... Από την άλλη ο λύκος ήταν μέσα στο νεύρο με την όλη κατάσταση που είχε να αντιμετωπίσει από την μια και από την άλλη το φυσούσε άλλα δεν κρύωνε που τον έπιασαν και τον έδεσαν........σαν σαλάμι!!!
-Μόνος σου είσαι εδώ? 
-Βλέπεις κανένα άλλο??? (γρύλισε μέσα από τα δόντια του ο λύκος)
-Και που είναι τώρα αυτοί που σε έδεσαν?
-Έφυγαν....δεν είχαν άλλο χρόνο για μένα είπαν....κι έφυγαν. Ωστόσο, βρίζοντας στην αρχή και γελώντας μετά, μου είπαν πως θα με τακτοποιήσουν οι άλλοι που με ψάχνουν και θα με βρουν εδώ...έτοιμο.
-Μα εσύ...γιατί την πάτησες έτσι φίλε μου? Τι σε έπιασε και ήρθες τόσο κοντά στο χωριό? τι έψαχνες? 
-Το δίκιο μου έψαχνα....τόσο βλάκας. Είχα θυμώσει με τους ανθρώπους που κατέστρεψαν σιγά σιγά τα βουνά και τα λαγκάδια...θύμωσα και έκανα το λάθος....ωστόσο το μετάνιωσα....
-Και πολύ πικρά αν κατάλαβα καλά.
-Μια χαρά κατάλαβες....μα μια στιγμή...εσύ ποιος είσαι? Γιατί όλο αυτό το ενδιαφέρον?
-Με λένε karaflokotsifa....σε έψαχνα για να σε πιάσω και να μάθω....για να μπορέσω να καταλάβω.
-Τι να καταλάβεις?
-Τι πρέπει να κάνω.
-Και δεν έβαλες άκρη ακόμα έτσι? (ρώτησε με πικρία ο λύκος)
-Αντιθέτως φίλε μου....ποτέ δεν ήμουν τόσο σίγουρος για κάτι.
-Τι εννοείς?
-Πρέπει να βρω πρώτα ένα τρόπο να σε ελευθερώσω και μετά κουβεντιάζουμε..... κάθε λεπτό που περνά είναι πολύτιμο...
Ο Άρης   και ο  mari   με βοηθήσανε, με κομμένη την ανάσα, για να μπορέσω να ελευθερώσω τον λύκο.....Όταν τον βγάλαμε επιτέλους από τον πάσσαλο...ο mari  ήταν αυτός που τράβηξε και το μεγάλο ζόρι, γιατί ήταν ο μόνος από τους τρεις μας που μπορούσε να βοηθήσει τον λύκο να κουβαλήσει την αλυσίδα. Εγώ με τον  Άρη κάναμε πτήσεις και οδηγούσαμε τον λύκο με τον mari σε ασφαλή δρόμο διαφυγής προς τα βουνά. 

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Χριστός Ανέστη


Χρόνια πολλά και καλά για όλα τα πλάσματα της γης
Αγάπη Ειρήνη και χαρά...έτσι απλά...αληθινά
αν και με μια μικρή....καθυστέρηση,
ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΈΣΤΗ ΦΊΛΟΙ ΜΟΥ

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Άκου πως έχουν τα πράγματα....


Στο χωριό μας, είναι πάντα ήσυχα και συνήθως τα καταφέρνω και  μόνος μου μια χαρά.
Η δουλειά μου, είναι να προσέχω το χωριό από τους κλέφτες.
Εδώ οι άνθρωποι είναι τίμιοι και δεν είχα πολλές πολλές σκοτούρες στο κεφάλι μου....ώσπου.....ώσπου....
-Ώσπου τι???
(ξεφώνισε ο karaflokotsifas)
-Ώσπου άρχισαν οι ψίθυροι στα σοκάκια του χωριού....
-Και τι έλεγαν αυτοί οι.....ψίθυροι  mari ?     
-Μιλούσαν για τον λύκο.....έλεγαν πως αυτός ο λύκος ειναι ο μεγαλύτερος κλέφτης στα μέρη μας.... Έλεγαν ακόμη, πως τιποτα δεν μπορεί να του ξεφύγει....πως ένα του κόλπο  ήταν να μαγεύει τα θύματά του ετσι, που δεν μπορούσαν να του αντισταθούν, άλλα και φοβερά και τρομερά πράγματα για την εξυπνάδα του,την δύναμη,την υπομονή του και τα άλλα πολλά του χαρίσματα.
Ωστόσο κανείς δεν μπορουσε να αποδείξει την ύπαρξή του ....ώσπου....
-Ώσπου τι?  (ξαναρώτησε ο karaflokotsifas το σκυλάκι)   μην με κάνεις να στα βγάζω με το τσιγκέλι!!!
-Ώσπου έκανε ένα βράδυ την εμφάνισή του, στην στάνη της πλαγιάς....της  μεγάλης πλαγιάς.
Ευτυχώς εκεινη την ώρα περνούσα από εκεί μαζί με τον Άρη και άκουσε τις φωνές μας και τράπηκε σε φυγή....
Το άλλο πρωί, ολο το χωριό έμαθε πως όλα ήταν αλήθεια!
Ο πονηρός λύκος είχε κατέβει απο τα βουνά στο χωριό μας.Ήταν καθαρά θέμα τύχης που δεν είχαμε θύματα, καθώς τα πρόβατα κοιμόντουσαν του καλού καιρού και οι άνθρωποι ειχαν από νωρίς εξαφανιστεί από την πλαγιά, καθώς η ώρα ήταν πια περασμένη και η κούραση της μέρας μεγάλη.

-Τι σας εχει κάνει να πιστεύεται πως ο λύκος θα ξανάρθει στο χωριό.....και μάλιστα με άσχημες διαθέσεις? (ρώτησε ο karaflokotsifas το κοτσυφι και το σκυλάκι)
-Καλά...για τις διαθέσεις του...ας μην γίνει λόγος...Θαρρώ πως ειναι φως φανάρι τι ψάχνει ο λύκος από το χωριό. (είπε ο  Άρης με σιγουριά γι αυτό που έλεγε) Το θέμα ειναι να τον βρούμε πριν γίνει το κακό
-Ναι ναι!!! αυτό θα ήταν έργο Θεού (είπε ο mari δυνατά)
-Καμιά φορά καλό ειναι να μην προτρέχουμε φίλοι μου  (είπε o karaflokotsifas κοιτώντας μια τον ένα και μια τον άλλο) Είναι εξυπνότερο να δούμε το θέμα σφαιρικά, για να έχουμε καλύτερη αντίληψη της κατάστασης.
Και για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή....εσύ mari είπες πως στο χωριό συνήθως ειναι ήσυχα....ετσι δεν ειναι?
-Ναι ετσι ειναι....άλλα τώρα με τον λύκο τριγύρω? πάει η ησυχία και η ασφάλεια μαζί, θα έλεγα....περίπατο!!! Τώρα κανείς δεν ειναι πια ήσυχος τα βράδια.
-Τον έπιασε ποτέ κανείς τον λύκο να του μιλήσει? (ρώτησε ο karaflokotsifas )
-Να του μιλήσει? και τι να του πει? (είπε ο  mari το σκυλάκι με απορία)...τι να κουβεντιάσει κανείς με ένα...λύκο?
-Τις διαθέσεις του πρώτα πρώτα...Καλά ήρθε στο χωριό....άλλα γιατί? τι έγινε ? Τι τον οδήγησε  στην μεγάλη πλαγιά τελικά?
-Ετσι απλά??? (αναρωτήθηκε ο  Άρης το το κοτσυφι της πόλης) Και πιστεύεις ότι μπορεί να βρεθεί λύση στο πρόβλημα ανοίγοντας την κουβέντα με τον λύκο?
-Ετσι απλά φίλοι μου....Ετσι απλά....αν δεν κουβεντιάσουμε με αυτόν που έχουμε απέναντί μας πως θα δούμε που βρισκόμαστε? Και πως αν δεν γνωρίζουμε πως έχουν τα πράγματα ακριβώς, θα μπορέσουμε να βρούμε λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα?
Πως ειναι δυνατόν να έρθει εδώ ο λύκος, ενώ παλιά δεν έρχονταν? Τι τον έκανε να φερθεί τόσο...ανόητα?
-Ξέρεις αυτά όλα ακούγονται σωστά, (είπαν το σκυλάκι με το κοτσύφι με μια φωνή κοιτώντας ο ένας τον άλλο) αλλά.....
-Τι αλλά??? (ρώτησε ο karaflokotsifas)
-Αλλα...ποιος θα κουβεντιάσει με τον λύκο?  (είπε ο  Άρης)...εγώ? η ο  mari, ή μήπως να πηγαίναμε όλοι μαζί?
-Αφήστε παιδιά θα πάω  εγώ.....φτιάξτε μια δροσερή σκουλικοσαλάτα  και έρχομαι...


Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Για το Πάσχα?

Στο Cabaret Voltaire, Μαραθώνος 30, Μεταξουργείο  


Mια ομάδα bloggers που βοηθάει τις μαμάδες που βρίσκονται φυλακισμένες στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας μαζί με τα παιδιά τους. Το ξεblogαρισμα συνεργάζεται με τις κοινωνικές λειτουργούς των φυλακών και στο blog αυτό θα διαβάζετε για τις δράσεις μας αλλά και για όσα μας προβληματίζουν. Όσοι από εσάς θέλετε να μας βοηθήσετε είτε ως εθελοντές είτε προσφέροντας κάποια είδη πρώτης ανάγκης μπορείτε να μας στείλετε mail στο xeblogarisma@gmail.com.
 
 

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

ο καλός ο λύκος...

μ'αυτα και μ'αυτα...τι μου ήρθε τώρα στο μυαλό..... (μονολόγησε ο κότσυφας και ενα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πονηρό του ράμφος)
-Ελα...πεσ'το karaflokotsifa, έτσι κι αλλιώς θα το πεις τώρα που έκανες πρόλογο(είπε η κουκουβάγια και ξεκαρδίστικαν όλοι απο τα γέλια)
-Αν δεν θέλετε, δεν πειράζει.....(είπε το κοτσύφι τάχα πειραγμένο από τα γέλια των φίλων του)
-Έλα μην κάνεις τον δύσκολο karaflokotsifa (είπε η κουκουβάγια)....λεγε!!!
-Ήταν τότε που γνώρισα τον λύκο...τον καλό τον λύκο!!
-Τον λύκο???
-Έτυχε να περάσω από ένα φιλαράκι μου....ένα κοτσύφι της πόλης, τον Άρη.....ας τα πάρουμε απο την αρχή όμως.........Όταν έφτασα στην πόλη έψαχνα τον φίλο μου που σας είπα.
Κάθε φορά που τον έβρισκα, ήταν έτοιμος να φάει μια σκουλικοσαλάτα ή την έψαχνε σε κάποιο πάρκο της πόλης.
Εκείνη την μέρα, είχα περάσει απο όλα του τα στέκια και δεν τον είχα πετύχει σε κανένα απο αυτά.
Πολύ περίεργο, γιατί η μέρα ήταν χαρά Θεού και αυτό από μόνο του ήταν ένας σοβαρός λόγος,για μια δροσερή σκουλικοσαλάτα...τελικά τον βρήκα πάνω σε μια νεραντζιά, να μιλάει σ'ενα σκυλάκι...ένα άσπρο σκυλάκι με μαύρες βούλες, που στέκονταν ακριβώς από κάτω.
Είχαν απορροφηθεί από αυτά που έλεγαν και άργησαν πολύ να καταλάβουν πως τους παρακολουθούσα χωρίς να μιλάω για αρκετή ώρα.
Κάποια στιγμή που το βλέμμα του έπεσε πάνω μου...αρχικά σάστισε και μετά φώναξε δυνατά:
-Κaraflokotsifa!!!!!!!!!!! Δεν το πιστεύω.....είσαι ώρα εδώ?
-Όχι και τόσο για να βγάλω άκρη απο αυτά που λέγατε αλλά, αρκετό για να καταλάβω πως κάτι σε απασχολεί φίλε μου.
-Να σου συστήσω πρώτα πρώτα τον φίλο μου από δω...είναι ο mari και είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια του χωριού,είπε ο Άρης το κοτσύφι (και μου έδειξε ένα άσπρο σκυλάκι με μαύρες βούλες, τον mari, όπως τον ήξεραν όλοι.)
-Σε έψαχνα σε όλη την πόλη παλιόφιλε (είπα) σχεδόν ανησύχησα....τι τρέχει???
-Ήρθες σε δύσκολη στιγμή karaflokotsifa....o Θεός σε έστειλε για να βοηθήσεις...ήρθες την κατάλληλη στιγμή.
-Χαίρω πολύ karaflokotsifa (είπε το σκυλάκι) έχω ακούσει τόσα πολλά για σένα.
-Ελπίζω να είναι καλά αυτά που άκουσες....
-Μα ναι...(είπε το σκυλάκι) ο Άρης μου έχει μιλήσει για τις περιπέτειες σας και συμφωνώ...ήρθες την κατάλληλη ώρα να με βοηθήσεις.
-Ευχαρίστως να το κάνω άλλα πρέπει πρώτα να μου πείτε δυο λόγια για την υπόθεση
-Άκου πως έχουν τα πράγματα karaflokotsifa γιατί ο Άρης τα ξέρει από πρώτο χέρι....

-ΤΣΊΟΥ......

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Η επιστροφή

Η πρώτη επαφή είχε γίνει με όλους όσους ήθελαν να αλλάξουν...και αφού ήταν δύσκολο να κάνουν τους άλλους να ακολουθήσουν το ρεύμα γιατί είχαν βολευτεί ή γιατί φοβόντουσαν την αλλαγή,έκαναν ένα μονοπάτι για όλους.
-Δηλαδή? σαν να λέμε άνοιξαν τον δρόμο karaflokotsifa? (ρώτησε η τσουκνίδα)
-Αυτό ακριβώς έκαναν.
-Και πως το έκαναν αυτό?
-Οι καταπιεστές των ανθρώπων είχαν φτιάξει τους κανόνες στα μέτρα τους. Είχαν δώσει στους ανθρώπους να καταλάβουν πως αυτοί αποφάσιζαν ψηφίζοντας, άλλα είχαν φροντίσει να υπάρχουν μόνο δικοί τους άνθρωποι σε όλα τα κινήματα...κόμματα όπως τα έλεγαν οι άνθρωποι.
-Δηλαδή...σαν να λέμε όλα τα κόμματα ήταν στο...κόλπο? ήταν δικά τους??? (ρώτησε ο παπαγάλος)
-Ναι φίλε μου καλέ...όλα τα κόμματα ήταν δικά τους...έτσι έκαναν ότι ήθελαν και οι άνθρωποι δεν είχαν καμιά τύχη...γιατί ότι και αν ψήφιζαν οι άνθρωποι, αυτοί έκαναν αυτό που ήθελαν να κάνουν.
Κάποιες φορές έσπρωχναν τους ανθρώπους στο να αλλάξουν την γνώμη τους, γιατί έτσι θα περνούσαν ότι ήθελαν, με μικρότερο γι αυτούς κόστος...και αυτό γίνονταν πάντα.
-Και πως άλλαξε αυτό κότσυφα? Πως άνοιξαν τελικά το μονοπάτι??? (ρώτησε ξανά ο παπαγάλος)
-Αφού όλοι στην πολιτική σκηνή ήταν δικοί τους και ελεγχόμενοι,έφτιαξαν μια νέα παράταξη, ένα νέο κόμμα, με σκοπό να αλλάξουν τους κανόνες και να έρθουν νέοι άνθρωποι να δουλέψουν για το καλό της χώρας και του συνόλου. Άνθρωποι απλοί και όχι επαγγελματίες πολιτικοί.
Άνθρωποι των γραμμάτων, της τέχνης άλλα και άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα, άφησαν για λίγο τις δουλειές τους και ασχολήθηκαν με την χώρα τους.
Επιστρατεύτηκαν νομικοί και οικονομολόγοι και ετοίμασαν την νέα τάξη πραγμάτων. Έφτιαξαν ένα κόμμα και ένα μονοπάτι που δεν θα εξαρτιόνταν από έναν μόνο άνθρωπο ηγέτη,άλλα θα μπορούσε να προχωρήσει μόνο του, γιατί κι άλλες φορές όταν κάποιος ήθελε να αλλάξει τα πράγματα τον έκαναν δικό τους με τον ένα η τον άλλο τρόπο η...τον εξαφάνιζαν από τον δρόμο τους.
-Και πως έγινε αυτό? Τι άλλαξαν τελικά? (ρώτησε η τσουκνίδα τον κότσυφα)
-Το νέο αυτό κίνημα ήταν για τον λαό από τον λαό και ο λαός θα είχε πάντα λόγο για ότι απασχολούσε την χώρα του ψηφίζοντας.
Το κόμμα λοιπόν υποσχέθηκε, πως οι νόμοι πια θα ίσχυαν για όλους και φτιάχτηκε ένας νέος νόμος, περί ευθύνης υπουργών. Όλοι θα έδιναν λόγο για ότι έκαναν και θα δικάζονταν όπως οι απλοί πολίτες της χώρας. Αυτοί που είχαν χαντακώσει και προδώσει την χώρα, θα δικάζονταν.
-Και ποιος θα έκρινε ότι κάτι δεν πάει καλά για να γίνει έλεγχος, αν αυτό ήταν απαραίτητο?
(ρώτησαν ο παπαγάλος με την παπαγαλίνα με μια φωνή)
-Ο πρόεδρος της χώρας που και αυτός θα εκλέγονταν στο εξής και δεν θα ήταν διακοσμητικό στοιχείο πια.
Αυτός θα κινούσε τα νήματα όταν υπήρχε ανάγκη κατά την γνώμη του ενεργοποιώντας τους μηχανισμούς η καλώντας τους πολίτες να ψηφίσουν.
Αυτά έπρεπε να αλλάξουν για να σωθεί η χώρα από τους προδότες και να γίνει το παράδειγμα για άλλες χώρες να ακολουθήσουν το μονοπάτι φίλοι μου.
-Τελικά τι έγινε karaflokotsifa? (ρώτησε η κουκουβάγια το κοτσύφι)
-Ελπίζω να τα κατάφεραν οι άνθρωποι φίλοι μου....γιατί δεν ξέρω τι απέγινε τελικά.
-Δεν ξέρεις??? (τσίριξε η τσουκνίδα ξαφνιασμένη από αυτό που άκουσε τρομάζοντας τους όλους)
-Δεν ξέρω...θυμάμαι όμως ότι ενώ καθόμουν σε ένα πάρκο και κοιτούσα τα δέντρα, είδα ένα κοτσύφι....εκείνη την στιγμή τα θυμήθηκα όλα...ποιος ήμουν και ξαφνιάστηκα με αυτή την διαπίστωση μου. Κάθισα την υπόλοιπη ήμερα και σκεφτόμουν ποιος ήμουν τι έκανα και άλλα πολλά. Αργά το βράδυ αποκαμωμένος, κοιμήθηκα με αυτές τις σκέψεις και όταν ξύπνησα όλα είχαν αλλάξει...
-Τι άλλαξε παλιόφιλε? (ρώτησε η κουκουβάγια)
-Εγώ άλλαξα...δεν ήμουν πια άνθρωπος....άλλα κοτσύφι.
-Αρκετό καιρό μας έλειψες karaflokotsifa.....επιτέλους...καλώς ήρθες και πάλι στο δάσος μας και στην φωλιά σου (είπε η κουκουβάγια χαμογελώντας με νόημα)

-Ε...τότε...τσίου!!!!!

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Αλλαγή εδώ και τώρα...


....μόνο αυτό θα μας σώσει,είπε δυνατά την σκέψη του και την άκουσαν στα πέρατα του κόσμου ... έτσι απλά...μαγικά.
-Τότε κατάλαβε πως δεν ήταν μόνος του karaflokotsifa? (ρώτησε η παπαγαλίνα)
-Όχι...τότε αποφάσισε να δώσει την μάχη του. Να ενώσει τις δυνάμεις του με όποιον ήθελε να πολεμήσει μαζί του για τα ίδια ιδανικά.
-Έγινε πόλεμος δηλαδή karaflokotsifa? (ρώτησε η τσουκνίδα με φωνή τρεμάμενη)
-Ο πόλεμος είχε αρχίσει πολύ πριν...τότε θα δίνονταν οι σημαντικότερες μάχες όμως...και όλοι τους ήταν έτοιμοι για ξεσηκωμό...όλοι ήθελαν αλλαγή και κάποιοι θα τολμούσαν να βάλουν τα στήθη τους μπροστά.
-Έτσι δεν γίνετε πάντα karaflokotsifa? (ρώτησε η τσουκνίδα το κοτσύφι)πάντα κάποιοι κάνουν την αρχή και αυτούς θυμάται ο ιστορικός.
-Τις περισσότερες φορές την ιστορία την γράφουν όπως τους συμφέρει φιλενάδα (είπε ο κότσυφας)
αυτή τη φορά, θα την έγραφαν μόνοι τους για να είναι σίγουροι...η θα πέθαιναν πολεμώντας.
-Μόνο έτσι είσαι πλάσμα ελεύθερο...και ζωντανό ούτως η άλλος (είπε η κουκουβάγια κουνώντας το κεφάλι της)
-Και τι έγινε τελικά karaflokotsfa? (ρώτησε ο παπαγάλος)μεγάλος χαμός? Έπεσαν πολλά κορμιά?
-Όχι φίλε μου...αυτό που έπεσε ήταν οι...μάσκες
-Δηλαδή? (ρώτησαν όλοι σχεδόν με μια φωνή)
-Το δυσκολότερο όλων ήταν να βρεθεί μια επικοινωνία...μια συνεννόηση με αυτούς που ήθελαν και μπορούσαν...
Γιατί πολλά πλάσματα δεν μπορούσαν να ελευθερωθούν απο το καθεστώς, διότι κάποιοι είχαν πάρει κομμάτια απο την πίτα και οι περισσότεροι από αυτούς τα ψίχουλα και ήταν δύσκολο να .... ξεβολευτούν οι πολλοί και να δώσουν την πίτα πίσω οι λίγοι.
-Και πως το κατάφεραν αυτό? πως έπεσαν οι μάσκες? (ρώτησε ο παπαγάλος)
-Αλλάζοντας τους κανόνες φίλε μου...αλλάζοντας τους κανόνες.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

τα κατάφερε?.....



...κι εγώ δεν μπορώ να καταλάβω...(είπε ο karaflokotsifas)η αλήθεια είναι πως προσπαθούσε να ζήσει σε μια εποχή που όλα κατέρρεαν τριγύρω του... που όλοι έψαχναν να πιαστούν από κάπου...


Περπάτησε στη γη σε μια εποχή... απάνθρωπη... θύμα μια μεγάλης συνωμοσίας,που σχεδιάστηκε πολλά χρόνια πριν γεννηθεί,από ανθρώπους γρανάζια, μιας μηχανής τερατόμορφης...που θέλει να τα κατατροπώσει όλα στο διάβα της,κρατώντας για τον εαυτό της τα λάφυρα από τις μάχες....
Μια συνωμοσία με πολλά θύματα...υπερήλικες κυρίως και παιδιά που ζουν υπό δουλεία σε έναν κόσμο...υποθετικά ελεύθερο και δημοκρατικό.
Μια εποχή που τα θύματα ήταν περισσότερα απο κάθε άλλη φορά και η κοροϊδία έμοιαζε με φάρσα πεντάχρονου παιδιού,όχι με αφέλεια, άλλα με διαβολική κάκια.Είχε την κακή τύχη να ζήσει σε μια εποχή που η ηλιθιότητα είχε νικήσει, φαινομενικά τουλάχιστον και ολα οδηγούσαν σε αδιέξοδο για την πλειοψηφία της χώρας.
Ποτέ στο παρελθόν τόσοι λίγοι δεν ειχαν κοροϊδέψει τόσο πολλούς...και αυτός ήταν εκεί ετοιμος να βοηθήσει και να βοηθηθεί...να αγωνιστεί και να νικήσει....μέσα απο μια απάνθρωπη καθημερινότητα, σε ένα στημένο παιχνίδι με τους κανόνες φτιαγμένους στα μέτρα του αντιπάλου.
Και τότε ανακάλυψε πως δεν ήταν μόνος του...υπήρχαν κι άλλοι σαν κι αυτόν...και ήταν πολλοί...

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Η αλήθεια όμως ήταν διαφορετική...

...μέρα με την μέρα έχανε τις δυνάμεις που είχε αποκτήσει με τόσο κόπο....έχανε την θέση του απο την κλίμακα και όμως...δεν τον ένοιαζε καθόλου.....είχε βλέπεις αλλού το μυαλό του...ετσι ο νους αδυνάτισε και η λάμψη έγινε φως...και κάποια στιγμή το φως έσβησε.
-Έσβησε??? Εντελώς??? (ρώτησε η τσουκνίδα)
-Δυστυχώς όχι...άλλα με το φως που του έμεινε έφτανε ίσα ίσα για να μην σκοντάφτει..... και κάπου κάπου...δεν έφτανε ούτε γι αυτό.
Τότε ανακάλυψε πως ήταν ξανά χωρίς δυνάμεις...και τις είχε ανάγκη περισσότερο απο ποτέ.
Ωστόσο δεν το έβαλε κάτω.
Αποφάσισε να παλέψει με οτι είχε...και να προσπαθεί παράλληλα να επανέλθει στο επίπεδο που ήταν παλιά....με οτι αυτό συνεπάγεται....
-Και τα κατάφερε karaflokotsyfa? (ρώτησαν ταυτόχρονα η τσουκνίδα με τον παπαγάλο)
-Τσίου....

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Η μαγεία που χάθηκε

...Τώρα για άνθρωπο μιλάμε...ή για τον καραφλοκοτσυφα? (Ρώτησε ο παπαγάλος με απορία)
-Μην είσαι τόσο βιαστικός (αποκρίθηκε ο κότσυφας) όλα στην ώρα τους παλιέ μου φίλε.
Που είχαμε μείνει?
-Ότι στο τέλος μπορεί να μην ήταν αυτός που είχε απαντήσεις για όλα...άλλα είχε όλες τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που ο ίδιος είχε κάνει........... (απάντησε η κουκουβάγια)
Α!!! ναι.....ωστόσο για να μπορέσει να καταλάβει το μάθημά του έπρεπε να φτάσει στο τέλος...
Για να φτάσει όμως στο τέλος, πέρασε από σαράντα κύματα.
-Κάτι μου θυμίζει αυτό (είπε η κουκουβάγια χαμογελώντας με νόημα)
-Ο δρόμος του μοιάζει με όλων των άλλων...γι αυτό...(είπε ο καραφλοκότσυφας)...αφού έκανε τα πάντα για να φτάσει κάπου....όταν τα κατάφερε...ξαναγύρισε πίσω...έτσι απλά χωρίς κανένα λόγο.
-Τι είχε καταφέρει καραφλοκοτσυφα? (ρώτησε η τσουκνίδα το κοτσύφι)
-Είχε βρει την εσωτερική του γαλήνη....είχε έναν άλλο τρόπο να επικοινωνεί με τους άλλους ανθρώπους...ακόμα και με τα πλάσματα που δεν είχε την ίδια γλώσσα επικοινωνίας ... δέντρα, πουλιά,γατιά,σκυλιά....τα πάντα...όλα γύρω του ήταν αρμονικά!!!
-Αυτό μοιάζει σαν μαγεία.... (ψέλλισε ο παπαγάλος)
-Και είναι σαν μαγεία φίλε μου....μια δύναμη που όλα τα πλάσματα κατέχουν άλλα...δεν το γνωρίζουν...η ακόμα χειρότερα, δεν πιστεύουν στην μαγεία και έτσι χάνουν αυτή τους την δυνατότητα.
Είχε καταφέρει από κάποια στιγμή και μετά,να φτάνει μια σκέψη του για να έχει οτιδήποτε ήθελε.
Αρκούσε να σκεφτεί πως κάτι έπρεπε να γίνει...και αυτό γίνονταν.
Έτσι απλά.
-Μπορούσε να σκεφτεί απλά δηλαδή να σπάσει το φτερό του ο κόρακας και έσπαγε? (ρώτησε ο παπαγάλος)
-Δεν ξέρω...γιατί δεν είχε σκεφτεί κάτι αρνητικό εκείνη την εποχή...δεν έκανε αρνητικές σκέψεις άρα ούτε και πράξεις αρνητικές.
-Και τι τον έκανε να αλλάξει καραφλοκοτσυφα? (ρώτησε η κουκουβάγια)
-Η βεβαιότητα που είχε πως τελικά όλα ήταν αλήθεια....ότι αν κάποιος ήθελε μπορούσε να γίνει κυρίαρχος του εαυτού του....να μπει στο σωστό μονοπάτι και να γνωρίσει την αλήθεια και να ζήσει μ αυτή....ωστόσο αυτός ότι είχε καταφέρει, ήταν απειροελάχιστο μπροστά σε αυτά που μπορούσε και το γνώριζε.
Ωστόσο για να φτάσει ως εκεί είχε κοπιάσει πολύ...είχε δώσει τις μάχες του και είχε κουραστεί.
Έτσι αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα και σιγά σιγά σταμάτησε να κάνει αυτά που έκανε για να τα καταφέρει,έχοντας την βεβαιότητα,πως θα μπορούσε να επανέλθει αμέσως εκεί που είχε μείνει...

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

μια φορά κι ένα καιρό...




...που λέτε, σ'ενα μέρος μακρινό, γεννήθηκε ενα αγοράκι...σκούρο, μελαχρινό...ένα τοσοδούλη μωράκι!
Οι γονείς του, ήταν ευτυχισμένοι απο την παρουσία του και αυτό το εισέπραξε με κάθε τρόπο, κάθε στιγμή και ετσι, ο κόσμος του ήταν ένας κόσμος μαγικός...ονειρεμένος.
Παρ'ολα αυτά, ήταν παράλληλα και ένας κόσμος σκληρός και τεράστιος. Ένας κόσμος χωρίς αρχή και τέλος, που για να τον κατανοήσει θα έπρεπε πρώτα να τον εξερευνήσει.
Ετσι σιγά σιγά, ανάσα την ανάσα...πρώτα ερποντας σαν φίδι, μετά σαν ακροβάτης, άρχισε να κατακτά τον χώρο γύρο του, ώσπου κάποια στιγμη ξέχασε απο που είχε έρθει,ποιος ήταν, άλλα και τι είχε έρθει να κάνει!
Αυτά που μάθαινε του φαινόντουσαν τόσο συναρπαστικά και κάθε τι νέο ήταν γι αυτόν ένας νέος κόσμος...μια νέα περιπέτεια!
Ο καιρός περνούσε άλλοτε αργά και βασανιστικά και άλλοτε γοργά σαν νεράκι και το μωρό έγινε παιδί, το παιδί έφηβος, άντρας!
Αυτά που είχε μάθει, άλλοτε χωρίς κόπο και άλλοτε με πολύ βάσανο και ζόρι, τον ειχαν κάνει να ειναι όχι ο κύριος του κόσμου του, άλλα ένας ικανός παρατηρητής....ένας άνθρωπος που κάπου ήθελε να φτάσει....
Σπούδασε σε σχολεία και σχολές...μα την αληθινή γνώση την ξεσκέπασε μόνος του...η καλύτερα σχεδόν μόνος του, μιας και άλλοτε είχε κάποιο δάσκαλο και άλλοτε ήταν δάσκαλος ο ίδιος.
Στο τέλος μπορεί να μην ήταν αυτός που είχε απαντήσεις για ολα...άλλα είχε όλες τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που ο ίδιος είχε κάνει...........

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Ακουσα καλα???

....δεν το χωράει ο νους μου.....δεν γίνετε αυτό!!!(είπε ο παπαγάλος με φωνή τρεμάμενη) αυτός δεν είναι ο karaflokotsifas...ο γιος του μπορεί να είναι...ο karaflokotsifas πάντως δεν είναι...
Δεν μπορώ να πω βέβαια...του μοιάζει...δηλαδή τι του μοιάζει...φτυστός είναι...
Άλλα δεν είναι αυτό το κότσυφι...o...karaflokotsifas!!!
(είπε ο παπαγάλος κλείνοντας με δύναμη τα φτερά του )
-Γιατί είσαι τόόόοοσο σίγουρος πως δεν είναι ο karaflokotsifas αυτός?
(ρώτησε τον παπαγάλο η κουκουβάγια)
-Μα....πως δεν το βλέπετε κι εσείς κι εσείς αυτό??? Είναι πολύ μικρός αυτός εδώ, για να είναι ο karaflokotsifas....(είπε ο παπαγάλος με αγανάκτηση)
-Πάντα έδειχνα νεότερος φίλε μου (είπε ο karaflokotsifas και ξέσπασε σε ένα δυνατό γέλιο που παρέσυρε όλα τα πλάσματα σε γέλια μέχρι δακρύων)
Η αλήθεια είναι οτι ο χρόνος σταμάτησε για μένα... σ αυτή τη διάσταση τουλάχιστον, ενώ για σας όχι.
-Δηλαδή? τι θες να πεις? πως εσύ ήσουν αλλού? Σε άλλη...διάσταση???
(ρώτησε η τσουκνίδα)
-Ναι....και εσύ έχεις κατα καιρούς αλλάξει διαστάσεις, μορφές, τόπους...όλοι μας το κάνουμε αυτό...το θέμα είναι αλλού ωστόσο...
-Που είναι το θέμα karaflokotsifa? (ρώτησε η κουκουβάγια ξαφνιασμένη)
-Ότι αυτή τη φορά....τα θυμάμαι όλα!!! Δηλαδή, τα θυμήθηκα σε ένα όνειρο και όταν ξύπνησα ήρθα εδώ...στο δάσος μας....στο σπίτι μου!!!
-Τι όνειρο ήταν αυτό φίλε μου? (ρώτησε η κουκουβάγια το κοτσύφι)
-Ήταν ενα όνειρο που κράτησε μια ολόκληρη ζωή...κάποια νύχτα έπεσα για ύπνο στην φωλιά μου και όταν ξύπνησα ήμουν ένα πλάσμα διαφορετικό...
-Δηλαδή? τι εννοείς??? (ρώτησε ο παπαγάλος) τι διαφορετικό? τι πλάσμα?
-Ήμουν άνθρωπος...ένας άνθρωπος.
-Άνθρωπος ???????? (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
-Ναι άνθρωπος....άνθρωπος που είχε ξεχάσει απο που ήταν η καταγωγή του...άλλα δεν είχε και ιδέα τι τον περιμένει...
-Karaflokotsifa...άρχισε να μιλάς....παρ΄τα από την αρχή... (είπε η κουκουβάγια) μην μας κρατάς σε αγωνία.
-Ναι!!! ξεκίνα να μιλάς είπαν τα πλάσματα με μια φωνή.
-Σιγά σιγά....να πάρω μια ανάσα (είπε το κοτσύφι)
-Μία έτσι? είπε ο παπαγάλος. (κάνοντας τους όλους να γελάσουν)
-Τσίου...τσίου....

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

βασικά....καλησπέρα...


....είπε ο karaflokotsifas...και η φωνή του, έφτανε εδώ .... σαν βοή σε όνειρο (είπε η κουκουβάγια στα πλάσματα του δάσους )
-Και γιατί κοιτάς εμένα? ρώτησε ο παπαγάλος
-Γιατί εσύ πρέπει να το πεις σε όλους....ήρθε ο kotsifas....όλα είναι πιθανά απο δω και πέρα
-Και τι σου είπε??? ρώτησαν τα πλάσματα
-Βασικά...καλησπέρα σας (είπε η κουκουβάγια) έτσι απλά...βασικά καλησπέρα σας....δηλαδή..

ΤΣΊΟΥ ΚΑΙ ΠΆΛΙ ΤΣΙΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ!!!!